Adeus ríos, adeus fontes

Así comenzaba, pero en castellano, el famoso poema de Rosalía de Castro en su obra Cantares Galegos. Un poema que releí cuando estaba a punto de zarpar hacia Chile y que ha sido lo primero que he recordado cuando he visto esta noticia en la partidista web del Concello de Pontevedra.

Un poema hecho para alguien que se marcha de su tierra con dolor, sin saber cuando la volverá a ver. Yo, aunque me hubiese quedado en Pontevedra nunca más volvería a ver ese adoquinado de la calle Charino, donde hubo un tiempo que tuve un negocio. Ese adoquinado que embellecía y realzaba todo la Zona Monumental con un trocito de nuestra historia escrita en sus piedras.

Ahí tienen a parte de los responsables.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Phenomenal internet site.

Affordable seo service including submissions and on-page optimisation (sokmotoroptimering).
[url=http://www.smotop.se]Sokmotoroptimering[/url]
http://www.smotop.se

xesús lópez fernández dijo...

O adoquinado resisteu sempre: Chariño, Real, Curros Enríquez, etc. E resisteu mentres non-o levantaron. Algunha das rúas "restauradas" está xa precisada de nova reposición. Daquela, ó mellor, volven pensar nos adoquíns.
Vergonza de reformas, de espacio arruinado.